آن حضرت پس از شهادت پدر از همراهي و ياري برادرانش فروگذار نكرد و سرانجام به همراه امام و پيشواي خود، حضرت سیدالشهداء علیه السّلام در صحراي كربلا با لب تشنه و مظلومانه به شهادت رسيد.
به مناسبت میلاد پر نور و سرور حضرت ابالفضل العباس علیه السلام، استاد بزرگوار، هادی عباسی خراسانی از اساتید حوزه علمیه قم با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید به گفتگو پرداخت.
این استاد درس خارج حوزه در ابتدای گفتگو خاطرنشان کرد: قمر بنی هاشم، اباالفضل العباس علیه السّلام، فرزند برومند امام علي امیرالمؤمنین علیه السلام، از مادري مشهور به ام البنين متولّد شد.
وی افزود: حضرت اباالفضل العباس علیه السلام از محضر پدري چون اميرالمؤمنين و برادراني همچون امام حسن مجتبی علیه السلام و امام حسين سیدالشهداء علیه السّلام، فيوضات علمي، معنوي و اخلاقي برگرفت و در كمالات گوناگون به جايگاه رفيعي دست يافت.
استاد هادی عباسی خراسانی در ادامه بیان کرد: آن حضرت پس از شهادت پدر از همراهي و ياري برادرانش فروگذار نكرد و سرانجام به همراه امام و پيشواي خود، حضرت سیدالشهداء علیه السّلام در صحراي كربلا با لب تشنه و مظلومانه به شهادت رسيد.
منزلت قمر بنی هاشم علیه السلام در کلام امام سجاد علیه السلام
وی در بخش دیگری از گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید به بیان منزلت حضرت عباس علیه السلام در کلام امام سجاد علیه السّلام پرداخت.
این استاد درس خارج حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: شیخ صدوق در کتاب های امالی و خصال از امام سجاد علیه السّلام روایت کرده است که ثابت بن ابى صفيه از امام سجاد علیه السلام نقل مى كند كه آن حضرت فرمود:
خداوند عمويم عباس بن على علیهما السّلام را رحمت كند، همانا (برادرش حسين علیه السلام را) بر خود مقدم داشت و امتحان داد و جان خود را فداى برادرش كرد، تا اينكه دستانش جدا شدند و خداوند به جاى آنها به او دو بال داد كه در بهشت با فرشتگان پرواز كند، همان گونه كه به جعفر بن ابى طالب داد، همانا براى عباس نزد خداوند مقامى است كه در روز قيامت همه شهيدان آرزوی آن را خواهند كرد.
«رَحِمَ اللَّهُ عَمی الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَی وَ فَدَی أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّی قُطِعَتْ یَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ بِهِمَا جَنَاحَیْنِ یَطِیرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِکَةِ فِی الْجَنَّةِ کَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی مَنْزِلَةً یَغْبِطُهُ بِهَا جَمِیعُ الشُّهَدَاءِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.» (خصال، ج ۱، ص ۶۸)
ویژگی های قمر بنی هاشم علیه السلام در کلام امام صادق علیه السلام
استاد هادی عباسی خراسانی در ادامه به بیان چهار ویژگی حضرت قمر منیر بنی هاشم، ابالفضل العباس علیه السلام پرداخت.
وی افزود: امام صادق علیه السلام در فرازی از زیارت حضرت عباس علیه السّلام، چهار صفت در وصف آن حضرت را بیان می کند؛ که این اوصاف در وجود ما نیز باید تجلی پیدا کند.
ویژگی اول:
این استاد حوزه علمیه قم در بیان اولین ویژگی قمر بنی هاشم علیه السلام خاطرنشان کرد: اولین توصیف این است که حضرت می فرمایند: کسی می تواند یار امام باشد، که «تسلیم» بودن جزو ویژگی های اخلاقش باشد؛ تسلیم بودن یعنی هر گامی امام بر می‌دارد ما هم همان گام را برداریم، نه اینکه بگوییم دلمان چه می گوید. تسلیم بودن یعنی خواسته امام را بر دیگران ترجیح دادن و این در وجود حضرت عباس علیه السلام بود.
ویژگی دوم:
استاد عباسی خراسانی خاطرنشان کرد: دومین ویژگی درباره شخصیت حضرت عباس علیه السلام این بود که ایشان «تصدیق» بودند، یعنی با جان و دل تمام مباحث را می پذیرفتند و این رفتار یک گام فراتر از تسلیم است. حضرت عباس علیه السلام در مقام جان دادن و گوش فرا دادن به دستورات امام تصدیق گر بودند. یعنی هر آنچه خواستِ امام بود را با دل و جان قبول داشتند.
ویژگی سوم:
وی افزود: سومین ویژگی شخصیت حضرت «وفا» بود. یعنی اینکه فرد با تمام وجود قدم بردارد؛ اما همواره خود را بدهکار بداند. وفا یعنی در مقام یاری رساندن همواره خود را بدهکار بدانیم نه طلبکار.
ویژگی چهارم:
این استاد درس خارج حوزه علمیه اضافه نمود: ویژگی چهارم حضرت عباس «نُصحِ به خلف نبی» است. در اینجا نصیحت برای امام؛ به معنای نصیحت کردن امام نیست؛ بلکه به معنی خیرخواهی است. یعنی کار را زیباتر و بیشتر از آنچه که خواستند، انجام بدهد. یعنی حضرت همواره خیرخواه بودند و همواره خیر دیگران را در نظر می گرفتند و خواسته دیگران را بر خواسته خود ترجیح می دادند و درصدد بودند دست بندگان را در تمام مراحل بگیرند.
وی در ادامه بیان کرد: عبارت امام صادق علیه السلام در مورد قمر بنی هاشم علیه السلام این است: گواهی می دهم که تو تسلیم بودی و تصدیق نمودی و وفاء و خیرخواهی کردی نسبت به یادگار پیامبر صلی اللّه علیه و آله، آن پیامبر مرسل. «…..اَشْهَدُ لَک بِالتَّسْليمِ وَالتَّصْديقِ، وَالْوَفآءِ وَالنَّصيحَةِ، لِخَلَفِ النَّبِىِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيهِ وَآلِهِ الْمُرْسَلِ …….» (ابن قولویه، کامل الزیارت، باب هشتاد و پنجم، زيارت حضرت عباس علیه السلام)
/۲۷۰/۲۶۰/۲۲/
